Zarząd ZUS odpowiada na postulaty organizacji związkowych

Zarząd Zakładu Ubezpieczeń Społecznych udzielił odpowiedzi na wszystkie 12 żądań sformułowanych przez organizacje związkowe w piśmie z 25 kwietnia br. Jednocześnie zaprosił sygnatariuszy pisma na 15 maja na rozmowy mające zainicjować rokowania w ramach rozpoczętego sporu zbiorowego. W sporze zbiorowym pozostaje 5 organizacji związkowych. W miniony piątek swój podpis pod postulatami wycofał Związek Zawodowy Pracowników Centrów Wsparcia Informatyki. Wcześniej swoje podpisy wycofały Ogólnopolski Związek Zawodowy Pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych „KADRA ZUS” oraz Wolny Związek Zawodowy Pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Do żądań w ogóle nie przystąpiły Organizacja Związkowa NSZZ "Solidarność" Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Związek Zawodowy Pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych „NOWOCZESNY ZUS” oraz Organizacja Zakładowa NSZZ "Solidarność'80". Zarząd Zakładu deklaruje otwartość na dialog, ale jednocześnie zwraca uwagę, że spośród 12 postulatów związków zawodowych, przedmiotem sporu mogą być jedynie cztery z nich.

W oficjalnym stanowisku, przesłanym organizacjom związkowym, pracodawca zwrócił uwagę, że w ubiegłym roku w Zakładzie przeprowadzono nienotowane w ostatnich latach podwyżki wynagrodzeń. W sumie, średnio na etat pensje pracowników urosły w ubiegłym roku o 350 zł. Dodatkowo pracodawca wyasygnował specjalne środki na nagrody w kwocie od 1790 do 2340 zł na pracownika. Oczywiście, zgodnie z prawem, organizacje związkowe mają prawo do formułowania kolejnych oczekiwań płacowych, które mogą być przedmiotem sporu zbiorowego. Dla pracodawcy ważnym jest, aby te oczekiwania były formułowane na podstawie realnych możliwości finansowych Zakładu. Tymczasem budżet ZUS w zakresie wynagrodzeń został ustalony przez Parlament, na niezmienionym, względem ubiegłego roku, poziomie. Tym samym żądania wzrostu wynagrodzeń o 200 zł średnio na etat od 1 maja 2018 r. z wyrównaniem od 1 stycznia br., a łącznie w całym roku o kwotę 500 zł są mało realne do spełnienia. Zarząd Zakładu uznaje jednak, do czego obliguje polskie prawo, te żądania za podstawę sporu zbiorowego.

Pracodawca uznał za formalną podstawę sporu również żądanie gwarancji zatrudnienia oraz niepogarszania warunków pracy i płacy, a także żądanie wprowadzenia „Dnia Pracownika ZUS” jako dnia wolnego od pracy. Tym niemniej zarząd Zakładu zwraca uwagę, że postulat dotyczący gwarancji zatrudnienia oraz niepogorszenia warunków pracy i płacy przez okres 5 lat właściwy jest raczej dla sektora komercyjnego, w momentach przejmowania podmiotu przez nowego inwestora. W Zakładzie nie przewiduje się bowiem w tym aspekcie żadnych zmian.

Zarząd Zakładu zwraca uwagę, że przedmiotem sporu zbiorowego nie mogą być żądania dotyczące prowadzonego w ZUS wartościowania i etatyzacji, utrzymania sieci oraz struktury funkcjonowania terenowych jednostek, czy wprowadzania skonsolidowanych i jednolitych zmian organizacyjnych, gdyż wszystkie te sfery należą do wyłącznych kompetencji pracodawcy. Pracodawca uznaje również, że nie może prowadzić sporu zbiorowego w zakresie postulatu przestrzegania przepisów prawa oraz procedury antymobbingowej, bo prawo – niezmiennie – jest przez pracodawcę przestrzegane.

Zarząd Zakładu Ubezpieczeń Społecznych liczył i nadal liczy na konstruktywny dialog w ramach prowadzonych rokowań i szybkie osiągnięcie porozumienia z organizacjami związkowymi, uznając, że każda ze stron kieruje się dobrem Zakładu oraz jego wszystkich pracowników. Niestety na zorganizowanym przez zarząd Zakładu spotkaniu 15 maja Związek Zawodowy Pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił prowadzenia rozmów z pracodawcą. Rozmowy rozpoczęły cztery pozostałe organizacje związkowe pozostające w sporze zbiorowym.